หยวน เจา (元釗) (526 - 17 พฤษภาคม 528[1]) เป็นจักรพรรดิแห่งราชวงศ์เว่ยเหนือของจีนในช่วงเวลาสั้น ๆ เป็นพระโอรสของหยวน เป่าฮุย (元寶暉) เจ้าชายแห่งหลินเถา ซึ่งเป็นพระราชนัดดาของจักรพรรดิเว่ย์เสี้ยวเหวินและเป็นพระภาดาของจักรพรรดิเว่ย์เสี้ยวหมิง จักรพรรดิผู้ครองราชย์ในขณะที่หยวน เจาประสูติในปี 526ในปี ค.ศ. 528 จักรพรรดิเว่ย์เสี้ยวหมิงถูกวางยาพิษสวรรตโดยพระมารดาของพระองค์จักรพรรดินีหูหลังจากพยายามควบคุมอำนาจของพระมารดาและพยายามฆ่าเจิ้ง หย่าน (鄭儼) ชายคนรักของพระมารดา จักรพรรดิเว่ย์เสี้ยวหมิงไม่มีพระโอรส และในขณะที่จักรพรรดินีหูพยายามแสร้งทำเป็นว่าพระธิดาของจักรพรรดิเว่ย์เสี้ยวหมิงที่ประสูติกับพระสนมพ่าน เป็นพระโอรส แต่ในไม่ช้าพระองค์ก็ตระหนักว่าพระองค์ไม่สามารถหลอกลวงได้ และพระองค์ก็ตั้งให้หยวน เจาเป็นจักรพรรดิ เพราะยังทรงเพื่อที่จะได้ควบคุมง่ายนายพลเอ้อจู หรงกับผู้ที่ภักดีต่อจักรพรรดิเว่ยเสี้ยวหมิงคิดกบฏต่อจักรพรรดินีหู และปฏิเสธที่จะยอมรับหยวน เจาเป็นจักรพรรดิ กองกำลังได้ยึดเมืองหลวงลั่วหยางได้อย่างรวดเร็ว กองกำลังของเขาได้ประกาศให้พระโอรสในพระอนุชาของจักรพรรดิเว่ย์เสี้ยวเหวิน หยวน เซี่ย หยวน จือโหยวเป็นจักรพรรดิ ไม่ถึงสองเดือนหลังจากหยวน เจาประกาศเป็นจักรพรรดิ เอ้อจู หรงได้บุกลั่วหยางและจับกุมจักรพรรดินีหูและหยวน เจา หลังจากจักรพรรดินีหูพยายามปกป้องตัวพระนางก่อนเอ้อจู หรง แต่ไม่ประสบความสำเร็จ เอ้อจู หรงก็โยนพระนางและหยวน เจา ลงในแม่น้ำเหลืองให้จมน้ำตาย